Γεννήθηκε στο Σουδάν από Έλληνες γονείς και εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα το 1960. Σπούδασε στο Λονδίνο, στο Central School of Art and Design (1974-1978) και στο Royal College of Art, (1979-1982), με τους P. De Francia, W. Turnbull κ.ά.
Στην πρώτη της ατομική έκθεση, με τίτλο Μνήμες-Αντιπαραθέσεις-Ομολογίες (1984, Δεσμός), το κυρίαρχο εικονιστικό στοιχείο ήταν οι μορφές οικείων αντικειμένων σε μεγέθυνση, με υπαινικτικές αναφορές σε προσωπικές μνήμες. Βαθμιαία η ζωγραφική της οδηγήθηκε προς την αφαίρεση και το ενδιαφέρον της επικεντρώθηκε στη χρωματική επεξεργασία των επιφανειών και στο διάλογο του εικαστικού έργου με το χώρο. Ωστόσο οι αναζητήσεις της εξακολούθησαν να αναφέρονται σε μια εσωτερική σχέση με τα πράγματα και τον φυσικό κόσμο.
Το έργο της αναδεικνύει τις εκφραστικές ιδιότητες του χρώματος ως πολυδύναμου εικαστικού στοιχείου, μέσα από μια στοχαστική προσέγγιση της ζωγραφικής πράξης. Οι τονικές διαβαθμίσεις, η ανάγλυφη κίνηση του υλικού και οι ρυθμικές διατάξεις μονοχρωματικών ή πολυχρωματικών επιφανειών, δεν λειτουργούν ως απλές φορμαλιστικές προτάσεις, αλλά ως αναγκαίες επιλογές στο πλαίσιο μιας ευρύτερης νοητικής διαδικασίας. Στις εγκαταστάσεις της, η εσωτερική συνέχεια μεταξύ των έργων ανακαθορίζει τη δυναμική του χώρου και ενεργοποιεί τη σχέση του έργου με το θεατή. Τα πεδία των ερευνών της υποδηλώνονται, για κάθε ενότητα, με τίτλους όπως Θαλασσογραφίες (1989), Ροές (1992), Σιωπηλή διαδρομή (1995) Red-light district (1997), Προς το λευκό (2002), Όρια (2007)...
Παρουσιάζει τακτικά το έργο της σε ατομικές εκθέσεις και συμμετέχει σε ομαδικές, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έλαβε μέρος (ενδεικτικά) στην International Art Exposition (Νέα Υόρκη 1986) και στην ομαδική έκθεση Έλυτρον, στο πλαίσιο της 46ης Μπιενάλε της Βενετίας (1995). Το 2009, στο πλαίσιο της 2ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης, οργανώθηκε αναδρομική της έκθεση στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Η έκθεση αυτή μεταφέρθηκε το 2010 στην Αθήνα (Μουσείο Άλεξ Μυλωνά) και βραβεύτηκε από το ελληνικό τμήμα της AICA το 2012.