Γεννήθηκε το 1956 στο Αγρίνιο. Σπούδασε στη Nομική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (1974-1979) και αργότερα στην ΑΣΚΤ της Αθήνας(1983-1989), ζωγραφική με τον Δ. Μυταρά. Ήταν ακόμα φοιτητής, όταν παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθήνα (1987, Γκαλερί Σύγχρονης Τέχνης).
Στην αρχή της πορείας του χρησιμοποιούσε τις παραδοσιακές τεχνικές της ζωγραφικής, ενώ τα θέματά του ήταν παρμένα από την καθημερινή πραγματικότητα. Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό των πρώτων του έργων ήταν η πιστότητα και η ακρίβεια της αναπαράστασης του ορατού κόσμου, κάτι που ισχύει και για το σύνολο της μετέπειτα δουλειάς του. Με τον καιρό προχώρησε στην παρουσίαση θεματικών ενοτήτων με αλληγορικό ή συμβολικό περιεχόμενο, μέσω των οποίων προσεγγίζει την αρχετυπική διάσταση των απλών πραγμάτων, σχολιάζοντας στοχαστικά τις έννοιες που συνδέονται με αυτά (Ωά, Η παραβολή μιας ιστορίας της Ελιάς, Προσφορά, Κλίνη, κ. ά.). Εν τω μεταξύ άρχισε να ενσωματώνει στο έργο του διάφορα υλικά, κυρίως παλιά ξύλα, και να συνδυάζει τη ζωγραφική του (λάδι σε πανί, ξύλο ή λαμαρίνα) με τρισδιάστατες κατασκευές και εγκαταστάσεις.
Η τελετουργική επανάληψη ορισμένων μοτίβων, όπως η φλόγα, η σύνδεση του απτού με το άυλο, του επιμέρους με το καθολικό και του παρελθόντος με το σήμερα, στοιχεία που κυριαρχούν στο έργο του, λειτουργούν άλλοτε ποιητικά άλλοτε εννοιακά, ανακαλώντας μνήμες προσωπικές ή συλλογικές (Αδιάβαστο δάσος) και μετατρέποντας συχνά τη ζωγραφική πράξη σε ένα είδος πνευματικής άσκησης.
Από το 1995 έως το 2007 έχει συνεργαστεί ως σκηνογράφος σε έξι θεατρικές παραστάσεις ελληνικών έργων.
Έχει παρουσιάσει το έργο του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Συμμετείχε και σε διεθνείς διοργανώσεις, όπως το 24ο Φεστιβάλ διεθνούς ζωγραφικής (Cagnes-sur-Mer, Γαλλία, 1992), όπου βραβεύτηκε με το Grand Prix και η 13η Mεσογειακή Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Νίκαιας (1994, Γαλλία), όπου κέρδισε το βραβείο της πόλης Saint Paul de Vence. Το 2000 οργανώθηκαν αναδρομικές παρουσιάσεις του έργου του στο Ίδρυμα Παπαστράτου στο Αγρίνιο και στο Ίδρυμα Π. & Μ. Κυδωνιέως στην Άνδρο. Το 2009 εκδόθηκε μονογραφία για το σύνολο του έργου του.