Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1936. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας ως υπότροφος του ΙΚΥ (1957-1961), με τον Γ. Μόραλη. Παρακολούθησε επίσης το εργαστήριο αγιογραφίας της ΑΣΚΤ από το 1962, για να γνωρίσει τη βυζαντινή ζωγραφική, η οποία πάντα τον ενδιέφερε. Η πρώτη του ατομική έκθεση παρουσιάστηκε στην Αθήνα το 1972 (Αίθουσα Τέχνης Αθηνών – Χίλτον) και το ίδιο έτος έλαβε ετήσια χορηγία από το Ίδρυμα Ford.
Στα πρώιμα έργα του υπήρχε μια συγγένεια με τις πολιτικοποιημένες φωτορεαλιστικές τάσεις της εποχής της δικτατορίας (χρήση μαυρόασπρων φωτογραφιών, κηλίδες κόκκινου χρώματος, κλπ). Σύντομα ωστόσο η προσωπική του θεματολογία διαμορφώθηκε με κέντρο την ποιητική προσέγγιση της φθοράς και του χρόνου. Η ζωγραφική του αξιοποιεί την ακρίβεια του σχεδίου σε συνθέσεις συχνά μονόχρωμες και αποσπασματικές, όπου τα λυρικά αφηγηματικά στοιχεία αναπτύσσονται μέσα από το διάλογο των αντικειμένων με το χώρο. Οι θεματικές ενότητες που έχει παρουσιάσει (Άλογα, Μαύρα Ανοίγματα, Γυναικεία Πορτρέτα, Παλιά Ξύλα, Σκουριές, κ.ά.) παραπέμπουν στην ανθρώπινη ή την ιστορική μνήμη, μέσα από εικόνες που συνδυάζουν την ευαίσθητη παρατήρηση με τη δομική αρτιότητα.
Από το 1964 είχε αρχίσει να διδάσκει σχέδιο στην Αρχιτεκτονική Σχολή του του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, αρχικά ως βοηθός του Τάκη Μάρθα στην Έδρα Ζωγραφικής. Σταδιακά έγινε καθηγητής και δίδαξε μέχρι το 2003 (ομότιμος καθηγητής ΕΜΠ από το 2005).
Υπήρξε μέλος πολλών συλλογικών σχημάτων (ενδεικτικά: Ένωση Πτυχιούχων ΑΣΚΤ, Σύνδεσμος Σύγχρονης Τέχνης, Ομάδα για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη). Ήταν επίσης μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού θεωρίας της τέχνης Σπείρα και ιδρυτικό μέλος της Εταιρίας Μελέτης Ελληνικού Πολιτισμού (2010). Συμμετείχε σε συνέδρια, ημερίδες και άλλες εκδηλώσεις για θέματα τέχνης και πολιτισμού. Αρθρογραφεί συχνά σε περιοδικά και εφημερίδες, δημοσιεύει θεωρητικά κείμενα και έχει εκδόσει βιβλία, ενώ έχουν κυκλοφορήσει αρκετές μονογραφικές μελέτες για το έργο του.
Έχει παρουσιάσει τη ζωγραφική του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1981 εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Μπιενάλε του Sao Paulo. Συμμετείχε επίσης στα Ευρωπάλια (1982, Βέλγιο) και στο 21ο Διεθνές Φεστιβάλ Ζωγραφικής (1989, Cagnes-sur-Mer, Γαλλία). To 2004 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για τη συνολική προσφορά του στην τέχνη. Το 2010 τοποθετήθηκαν έξι μεγάλες συνθέσεις του στο Σταθμό Λαρίσης του αθηναϊκού Μετρό. Αναδρομικές του εκθέσεις οργανώθηκαν το 2010 (Πολιτιστικός Οργανισμός Δήμου Τρικκαίων, Ίδρυμα Μακρή, Τρίκαλα) και το 2011 στο Μουσείο Μπενάκη.