Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ με δασκάλους τον Αργυρό και τον Μπισκίνη, στα χρόνια της γερμανικής κατοχής, συμμετέχοντας παράλληλα στην Εθνική Αντίσταση. Το 1945 συνελήφθη για τη δράση του και, λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων, παρέμεινε πολιτικός κρατούμενος σε διάφορες φυλακές έως το 1960. Τα έργα που ζωγράφισε στη φυλακή εκτέθηκαν στην πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθήνα (1961, Ζυγός). Απεικόνιζαν απλές σκηνές από την καθημερινή ζωή των κρατουμένων, σε χαμηλούς τόνους, με χρώματα μάλλον σκοτεινά.
Μετά την αποφυλάκισή του δίδαξε γραφιστικές εφαρμογές στη Σχολή Βακαλό (1961-1967) και το 1969, μέσα στη δικτατορία, ίδρυσε το Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο Ώρα, που ανέπτυξε σημαντική πολιτιστική δράση για τα επόμενα είκοσι χρόνια, κρατώντας τον προοδευτικό του προσανατολισμό, με εκατοντάδες εκθέσεις εικαστικών τεχνών, εκδόσεις, σεμινάρια και άλλες εκδηλώσεις που κάλυπταν ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων.
Ως ζωγράφος, μετά τα σκοτεινά χρώματα των πρώτων του έργων, στράφηκε προς την τεχνική της ακουαρέλας. Από το 1968, το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του ήταν τοπιογραφικές ακουαρέλες, που διακρίνονταν για την άρτια επεξεργασία και τη χρωματική ευαισθησία τους.
Ωστόσο το 1974, αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας, παρουσίασε μια έκθεση «αφιερωμένη στον άγνωστο πολιτικό κρατούμενο», που έκανε αίσθηση. Ήταν έργα με λάδι, ζωγραφισμένα τα δύο προηγούμενα χρόνια, όπου τα θέματα της παλιάς του ζωγραφικής (η ζωή στη φυλακή) επανέρχονταν μέσα από μια νέα οπτική και με διαφορετική χρωματική επεξεργασία, σαν συμβολικές αναφορές στην πρόσφατη ιστορική συγκυρία.
Η τελευταία του έκθεση (1988) περιλάμβανε υποβλητικά τοπία με λάδι, που έδειχναν ίσως μια νέα στροφή στη ζωγραφική του, την οποία δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει.
Μια επί πλέον προσφορά του στην ελληνική πολιτιστική ζωή ήταν, το 1983, η ίδρυση (μαζί με τη Δήμητρα Τσούχλου) του Κέντρου Γραμμάτων και Τεχνών Άποψη, το οποίο συνδιεύθυνε μέχρι το 1989.
Έκανε 38 ατομικές εκθέσεις εν ζωή και συμμετείχε σε πλήθος ομαδικών. Το 1987 προσκλήθηκε από το Ινστιτούτο Ακουαρέλας της Ευρώπης στις Βρυξέλλες, για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε έκθεση καλλιτεχνών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πέθανε στην Αθήνα το 1990. Το 2003-2004 οργανώθηκε αναδρομική έκθεση του έργου του από το ΜΙΕΤ σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα.