Γεννήθηκε το 1913 στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας. Το 1922, στη Μικρασιατική Καταστροφή, κατέφυγε στη Μυτιλήνη και τον επόμενο χρόνο εγκαταστάθηκε στην Θεσσαλονίκη. Από πολύ νέος έδειξε την κλίση του στο σχέδιο και, ήδη από το 1929, άρχισε να συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά («Φως», «Μακεδονία», «Διάπλαση των Παίδων», κ.ά.), δημοσιεύοντας εικονογραφήσεις, γελοιογραφίες και σκίτσα. Το 1939 μετέβη στην Αθήνα, όπου μυήθηκε στις τεχνικές της χαρακτικής, ιδίως της λιθογραφίας και της χρωμολιθογραφίας, στο εργοστάσιο γραφικών τεχνών ΑΣΠΙΩΤΗ-ΕΛΚΑ. Παράλληλα μαθήτευσε για δύο χρόνια στο πλευρό του Φώτη Κόντογλου. Το 1942 προσλήφθηκε από την Τράπεζα της Ελλάδος και ειδικεύτηκε στη χαλκογραφική χάραξη τραπεζογραμματίων, όπου συνεργάστηκε στενά με τον χαράκτη Αλέξανδρο Κορογιαννάκη.
Με την εργασία του στην τράπεζα απέκτησε μια αξιόλογη τεχνική κατάρτιση και μια επιμονή στην πειθαρχημένη εκτέλεση των λεπτομερειών. Αυτό επηρέασε έντονα τα πρώιμα έργα του, χαρακτικά και ζωγραφικά, στα οποία κυριαρχούσε μια αυστηρή ρεαλιστική καταγραφή των θεμάτων. Η απελευθέρωση από την πιστή αναπαράσταση ήρθε σταδιακά, οδηγώντας σε μια ιδιότυπη εξπρεσιονιστική γραφή που αναδεικνύει την εκφραστικότητα των μορφών, ενώ με τον καιρό παρουσιάστηκαν και κάποια αφαιρετικά στοιχεία. Στα ώριμα έργα του υπάρχει μερικές φορές μια τάση προς το συμβολισμό, ενίοτε με μεταφυσικές προεκτάσεις.
Η πρώτη του ατομική έκθεση στην Αιολική Στέγη το 1982, ήταν ένα βιωματικό αφιέρωμα στην Μικρασιατική Καταστροφή. Γενικότερα η θεματολογία του είναι έντονα επηρεασμένη από τις προσωπικές του εμπειρίες, κυρίως από τον άγριο ξεριζωμό του 1922 και τις περιπλανήσεις του στη Μυτιλήνη, έπειτα στη Θεσσαλονίκη, για να καταλήξει στο Παλαιό Φάληρο. Άλλες θεματικές ενότητες της δουλειάς του είναι τα πορτρέτα Ελλήνων ποιητών που παρουσίασε το 1993, καθώς και οι χαλκογραφίες που φιλοτέχνησε την ίδια περίοδο για την εικονογράφηση των «Κολασμένων Ποιημάτων» από τα «Άνθη του Κακού» του Baudelaire (Αίθουσα Τέχνης Υάκινθος, 1993).
Από το 1983 δίδαξε χαρακτική στη Νομαρχιακή Επιτροπή Λαϊκής Επιμόρφωσης του Παλαιού Φαλήρου. Παράλληλα με τις καλλιτεχνικές του δραστηριότητες ασχολήθηκε ενεργά με το Σκάκι, υπήρξε Πρωταθλητής Ελλάδος το 1949 και συμμετείχε σε τρεις Σκακιστικές Ολυμπιάδες.
Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε αρκετές ατομικές εκθέσεις, ενώ παράλληλα συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.