Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1899. Σπούδασε χημεία και στη συνέχεια έκανε μαθήματα υδατογραφίας με τον Άγγελο Γιαλλινά. Το ενδιαφέρον του επικεντρώθηκε γρήγορα στη χαρακτική. Είναι πιθανό να μαθήτευσε για λίγο στην Κέρκυρα, κοντά στο τον Γερμανό λιθογράφο Τζούλιο Στάινχαϊλ, αλλά η αναζήτησή του στο χώρο της χαρακτικής ήταν κυρίως προσωπική και δεν συνδέθηκε με συμβατικές σπουδές.
Παρουσίασε για πρώτη φορά τα έργα του στην Αθήνα στην Πανελλήνια έκθεση του 1948 και πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση το 1963, στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο.
Αν και ασχολήθηκε με όλα τα είδη χαρακτικής, η χαλκογραφία κυριαρχεί στο μεγαλύτερο μέρος του έργου του. Αξιοποιεί τις διάφορες παραλλαγές της τεχνικής και χρησιμοποιεί ευρέως το χρώμα. Η θεματολογία του ακολουθεί εν μέρει την επτανησιακή παράδοση της τοπιογραφίας, αλλά ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι προσωπογραφίες του. Προσεγγίζει τα θέματά του με γνήσια συγκίνηση και τα αποδίδει με αρκετή ελευθερία. Μάλιστα εμπνέεται από εικαστικούς τρόπους της ευρωπαϊκής τέχνης, εισάγοντας κυβιστικά ή εξπρεσιονιστικά στοιχεία στην τέχνη του. Σχεδιάζει με γρήγορες δυναμικές γραμμές, οι οποίες συχνά λειτουργούν σαν αυτόνομες κινήσεις, τονίζοντας τον αφαιρετικό χαρακτήρα της σύνθεσης, κυρίως στο ώριμο έργο του.
Αυτή η αφαιρετικότητα και η απομάκρυνση από τα συμβατικά πρότυπα αναπαράστασης, συνδέουν τη χαρακτική του με τις μοντερνιστικές τάσεις της ελληνικής τέχνης. Τα έργα του φανερώνουν μια στάση ιδιαίτερα νεωτερική για την εποχή του, καθώς τα δομικά στοιχεία των εικαστικών του συνθέσεων αποδεσμεύονται από το αρχικό οπτικό ερέθισμα και, ταυτόχρονα, ενσωματώνουν την προσωπική έκφραση του καλλιτέχνη.
Παρουσίασε το έργο του σε ατομικές, ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μεταξύ άλλων συμμετείχε στις διοργανώσεις: Μπιενάλε του Sao Paulo (1955,1957), Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (1957), Μπιενάλε Βενετίας (1964), κ.ά. Αναδρομική έκθεση του έργου του πραγματοποιήθηκε ένα χρόνο μετά το θάνατό του, το 1991 στην Αθήνα (Αίθουσα Τέχνης Υάκινθος).