Γεννήθηκε στην Ευρυτανία το 1939. Αρχικά πήρε μαθήματα σχεδίου με δασκάλους τους Β. Βλαχόπουλο και Π. Σαραφιανό. Μετά σπούδασε ζωγραφική στην Α.Σ.Κ.Τ. με καθηγητές τον Γ. Μόραλη και τον Γ. Μαυροΐδη (1959-1964). Στη συνέχεια με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. σπούδασε νωπογραφία και τέχνη των φορητών εικόνων στην Α.Σ.Κ.Τ. με καθηγητές τον Κ. Γεωργακόπουλο και τον Κ. Ξυνόπουλο (1968-1970).
Η πρώτη του ατομική έκθεση παρουσιάστηκε το 1971 στην Αθήνα (γκαλερί Άστορ). Αφετηρία και βασική εκφραστική αξία στο έργο του αποτελεί το χρώμα, το οποίο χρησιμοποιεί ως κύριο συνθετικό και μορφοπλαστικό στοιχείο. Σε πολλά έργα του η ζωγραφική επιφάνεια χωρίζεται σε επιμέρους ενότητες, οι οποίες αλληλοσυμπληρώνονται για να δημιουργήσουν ένα ολοκληρωμένο σύνολο. Η γραφή του, αν και κινείται μέσα στα όρια της παραστατικής ζωγραφικής, είναι αρκετά αφαιρετική, άλλοτε με στοιχεία κονστρουκτιβιστικά, άλλοτε με μια λυρική διάθεση που δίνει έναν εξπρεσιονιστικό τόνο στις μορφές. Κατά τη δεκαετία του ’80 και του ΄90 η τέχνη του αποκτά ένα χαρακτήρα πιο σουρεαλιστικό, καθώς οι εικόνες αντανακλούν τις παράλογες αντιφάσεις του σύγχρονου τρόπου ζωής. Προσωπικά βιώματα και μνήμες αναδύονται μέσα από μορφές αινιγματικές αλλά αναγνωρίσιμες, σε μια ατμόσφαιρα ποιητική με κάποια ίχνη μελαγχολίας. Η ανθρώπινη μορφή εμφανίζεται σχηματοποιημένη και συχνά αποσπασματική, σαν να αναζητά την ένταξή της στο χώρο. Τα πιο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά του έργου του είναι οι εκφραστικές εντάσεις και η ελαφρώς ειρωνική διάθεση που φανερώνει μια κριτική ματιά στα γεγονότα του βίου.
Σημαντική θέση στις δραστηριότητές του κατέχει η αγιογραφία. Έχει ασχοληθεί συστηματικά με την εκκλησιαστική ζωγραφική και αγιογράφησε πολλούς ναούς στην Ελλάδα. Ασχολήθηκε επίσης και με την εικονογράφηση βιβλίων. Παρουσίασε το έργο του σε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα συμμετείχε και σε αρκετές ομαδικές. Έργα του βρίσκονται σε μουσεία, πινακοθήκες και ιδιωτικές συλλογές.