Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1920. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών έως το 1946 και στη συνέχεια, από το 1948, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου σπούδασε ζωγραφική στην Academie Julian (1951-1958) με καθηγητή τον André Planson. Από το 1964 ως το 1966 έζησε και εργάστηκε στη Νέα Υόρκη. Παρουσίασε την πρώτη της ατομική έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Νέες Μορφές (1961).
Χάρη στην επιρροή της παρισινής της παιδείας, η ζωγραφική της στράφηκε προς τις μοντέρνες τάσεις ήδη από τη δεκαετία του 1960. Είναι μια από τις πρώτες Ελληνίδες ζωγράφους που απομακρύνθηκαν από την αναπαραστατική τέχνη και κινήθηκαν στο πλαίσιο της αφαίρεσης. Το έργο της, με εμφανή ίχνη από τον ορφισμό και τη λυρική αφαίρεση, χαρακτηρίζεται από την αναζήτηση της χρωματικής έκφρασης ψυχικών καταστάσεων και μεταφυσικών ανησυχιών, με πρωταρχικό στοιχείο το φως. Βασικό μοτίβο της είναι τα καθαρά σχήματα και χρώματα που προκύπτουν από την πρισματική ανάλυση του φωτός. Η ζωγράφος επέμεινε σε αυτές τις φόρμες, τις οποίες ανέδειξε μέσω μιας προσωπικής γραφής που δίνει έμφαση στην κίνηση, δημιουργώντας έναν ιδιαίτερο ρυθμικό κόσμο. Οι συνθέσεις της εκπέμπουν μια έντονη αίσθηση δυναμικής ισορροπίας και ένα είδος μουσικής αρμονίας, που βασίζεται στην πρισματική δομή των σχημάτων, στις προσεκτικές τονικές διαβαθμίσεις των χρωμάτων και την εύστοχη χρήση των συμπληρωματικών.
Παράλληλα με τη ζωγραφική σε καμβά, ασχολήθηκε με τη δημιουργία σχεδίων για υφάσματα και χαλιά, καθώς και με τη ζωγραφική πάνω σε γυαλί.
Παρουσίασε το έργο της σε δύο ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα και σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Συμμετείχε σε Πανελλήνιες εκθέσεις (1960, 1963, 1967, 1971, 1973, 1975) και σε αρκετά παρισινά σαλόν, στο Musee d’Art Moderne (1957, 1959), στο Salon des Femmes Peintres (1959), Salon du Prix Ο. Fries (1961) κ.α. Έργα της βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, στη Γαλλία, στις Η.Π.Α. και στον Καναδά.