Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και μωσαϊκό στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1958-61). Αμέσως μετά έφυγε για το Παρίσι για να συνεχίσει τις σπουδές της στην Ecole des Beaux-Arts (1961-67). Παρουσίασε την πρώτη της ατομική έκθεση το 1966 στο Παρίσι (Galerie des Beaux-Arts).
Από πολύ νωρίς προτίμησε τις αντισυμβατικές επιφάνειες, δουλεύοντας σε σανίδες, λαμαρίνες, κομμάτια χαρτιού και μωσαϊκού, αλλά και αποκολλημένα τμήματα παλαιών τοίχων από σπίτια και βιομηχανικούς χώρους. Σε μία απόπειρα εννοιολογικής μαρτυρίας της τέχνης, τονίζει τους υπάρχοντες σχηματισμούς-μορφές των επιφανειών με επεμβάσεις διαφόρων υλικών (πεπιεσμένο χαρτί, μολύβι, λάμπες, κ.ά.) και έτσι επανεξετάζει την επιφάνεια, αλλά και τον ίδιο το χώρο, επιβεβαιώνοντας την εικαστική τους υλική υπόσταση. Από την δεκαετία του ’90 και μετά, έχει κάνει πολλές εγκαταστάσεις και περιβάλλοντα, ειδικά μεγάλων διαστάσεων, ως προς αυτή την κατεύθυνση.
Διδάσκει στην ΑΣΚΤ Αθήνας από το 1993, ενώ υπήρξε η πρώτη γυναίκα που εξελέγη διευθύντρια εργαστηρίου της Σχολής (Γ΄ Εργαστήριο Ζωγραφικής), όπου το 2006 εξελέγη ομότιμη καθηγήτρια.
Έχει παρουσιάσει πάνω από 15 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Συμμετείχε σε περισσότερες από σαράντα ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς διοργανώσεις, από τις οποίες ξεχωρίζουν οι: Avanguardia e Sperimentazione (Βενετία 1978), Ευρωπάλια (Βρυξέλες, 1982), Biennale Sao Paulo (1983), Μεταμορφώσεις του Μοντέρνου (Αθήνα, 1992), κ.ά.