Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1949. Σπούδασε αρχικά ζωγραφική στην Accademia di Belle Arti της Φλωρεντίας (1973-8), και ολοκλήρωσε τις σπουδές του με μαθήματα Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας και Ενημέρωσης κοντά στον συγγραφέα και θεωρητικό Pio Baldelli. H πρώτη του ατομική έκθεση πραγματοποιήθηκε το 1980, στην Αθήνα (Νεφέλη).
Με εφόδιο την ευρωπαϊκή καλλιτεχνική του παιδεία, αρχικά πειραματίστηκε με το ρεύμα του μινιμαλισμού. Από την αρχή της καριέρας του την δεκαετία του ’80 έκανε επεμβάσεις-δράσεις στο χώρο (Δεσμός, 1983) με εγκαταστάσεις και περφόρμανς. Στη συνέχεια ασπάζεται την ασπρόμαυρη παλέτα, και τη λιτότητα των μορφών σε συνδυασμό με μία συμβολική γλώσσα, και εισάγει στη δουλειά του τρισδιάστατες κατασκευές, χωρίς ποτέ να εγκαταλείπει τις καθαρές πλαστικές αξίες. Πολλά και ποικίλα τα μέσα, αλλά και τα υλικά του (νερό, λάδι, ύφασμα, κατακάθι καφέ, χρώμα, κ.ά.) τα οποία χρησιμοποιεί για να διευρύνει τον χώρο, προσδίδοντάς του κυρίαρχη και επιτελεστική, συχνά, σημασία. Μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1990 ασχολείται ιδιαίτερα με τον ρόλο της επικοινωνίας στη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού πολιτισμού μέχρι και τις μέρες μας.
Έχει παρουσιάσει έργα του σε αρκετές ατομικές εκθέσεις, κυρίως στην Ελλάδα, και έχει συμμετάσχει σε πολλές σημαντικές ομαδικές διοργανώσεις, σε Ελλάδα, Κύπρο, Γερμανία, Ιταλία, και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το 1991 κέρδισε το Βραβείο Γλυπτικής στην Biennale της Αλεξάνδρειας, όπου και εκπροσώπησε τη χώρα μας, μαζί με τους Γ. Κουράκη, Α. Λίτη, Μ. Παπαδημητρίου.