Γεννήθηκε το 1953 στα Χανιά της Κρήτης. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1979-1984) κοντά στους Δ. Κοκκινίδη και Δ. Μυταρά. Παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση στην Θεσσαλονίκη (1979, Διαγώνιος).
Η ανθρώπινη μορφή κυριαρχεί στο μεγαλύτερο μέρος της ζωγραφικής του. Το ενδιαφέρον του εστιάζεται στις απλοποιημένες φιγούρες και στη σχέση τους με τον περιβάλλοντα χώρο. Η θεματολογία του αναφέρεται με ιδιαίτερη ευαισθησία σε προσωπικές μνήμες, στις σχέσεις των φύλων και στην παιδική ηλικία. Χρησιμοποιεί πλακάτα χρώματα με έντονες αντιθέσεις, που δίνουν έναν εξπρεσιονιστικό χαρακτήρα στις παραστάσεις του. Στην πορεία της δουλειάς του οι συνθέσεις γίνονται όλο και πιο λιτές. Ο χώρος απογυμνώνεται και αποδίδεται σχεδόν μονοχρωματικά, ενώ το ανθρώπινο σώμα χάνει σταδιακά τα ατομικά του χαρακτηριστικά και αποκτά μιαν αρχετυπική διάσταση.
Δουλεύει κυρίως με ακρυλικά, κάρβουνο, λάδι και σινική μελάνη. Πολλές φορές επιλέγει τη σκληρή επιφάνεια του ξύλου αντί για τον καμβά, αναδεικνύοντας τις εικαστικές ιδιότητες της υφής του υλικού. Σε αρκετές περιπτώσεις ξεφεύγει από τη ζωγραφική του τελάρου και δημιουργεί εικαστικά σύνολα ή εγκαταστάσεις με εννοιακό περιεχόμενο και συμβολικές προεκτάσεις. Σημαντικό στοιχείο της έμπνευσής του είναι τα παλιά παιδικά παιχνίδια, τα οποία συλλέγει με επιμονή εδώ και πολλά χρόνια. Τα παιχνίδια άλλοτε απεικονίζονται στα έργα του, άλλοτε συμμετέχουν ως αντικείμενα στις εκθέσεις του. Η παιδική ηλικία σχολιάζεται με ποιητική και σχεδόν μεταφυσική διάθεση, ως ρίζα της ανθρώπινης εμπειρίας και ως συναισθηματικό βίωμα.
Από το 1987 διδάσκει ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου εξελέγη τακτικός καθηγητής το 2014.
Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1994 συμμετείχε στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (μαζί με τους Μάριο Σπηλιόπουλο, Αντώνη Μιχαηλίδη, Βίκυ Τσαλαματά και Εδουάρδο Σακαγιάν), όπου το ελληνικό περίπτερο έλαβε το βραβείο καλύτερου Εθνικού Περιπτέρου. Συμμετείχε επίσης, μεταξύ άλλων, στην έκθεση Κλασικές μνήμες στη σύγχρονη ελληνική τέχνη (2007: Capital Museum of China, Πεκίνο). Το 2012, παρουσίασε την έκθεση «Ένα μέτρο» στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.