Γεννήθηκε στη Μαρώνεια της Ροδόπης το 1924. Σπούδασε αρχικά στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1942-1945) και μετά στη Σχολή Καλών Τεχνών (1945-1950), στο εργαστήριο γλυπτικής του Μιχάλη Τόμπρου. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα στο εργαστήριο του Θανάση Απάρτη.
Στα πρώιμα έργα του, κατά τα μέσα της δεκαετίας του '50, κυριαρχούσε η σχηματοποιημένη ανθρώπινη μορφή, με έμπνευση από τη γεωμετρική και την αρχαϊκή τέχνη και με υλικά το χαλκό και τον πηλό. Από τη δεκαετία του '60 επικεντρώνεται στην επεξεργασία του μετάλλου και στις λιτές αφαιρετικές φόρμες, για να καταλήξει σε μια καθαρά αφηρημένη γλυπτική, με κύριο υλικό το ανοξείδωτο ατσάλι. Το 1975, όταν πλέον το έργο του είχε ωριμάσει, έκανε την πρώτη του ατομική έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Δεσμός.
Στη γλυπτική του κυριαρχούν οι δυναμικές φόρμες που συνδυάζουν τις καμπύλες επιφάνειες με αιχμηρά στοιχεία. Ο κενός χώρος λειτουργεί ως μέρος του γλυπτού και συμμετέχει στην ανάδειξη του ρυθμού και της κίνησης, που είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της αισθητ9κής του έκφρασης. Η πειθαρχημένη διάταξη των μορφών παραπέμπει μερικές φορές στην οργάνωση ενός κοσμικού χώρου ή στην ιερατική αυστηρότητα κάποιων συμβόλων παλιών πολιτισμών.
Από τη δεκαετία του ’80 η εικαστική του γλώσσα φαίνεται να αλλάζει ριζικά. Δημιουργεί περιβάλλοντα με ανθρώπινες μορφές από γύψο, σε φυσικό μέγεθος και ντυμένες με πραγματικά ρούχα. Η θεματολογία αυτών των έργων εμπεριέχει προφανείς αναφορές στον κύκλο της ανθρώπινης ζωής, όπως δείχνει το συμβολικό κόκκινο νήμα που συχνά διατρέχει τις σκηνές. Η ανθρώπινη υπόσταση όπως εκφράζεται μέσω της αναπαράστασης, λειτουργεί ίσως συμπληρωματικά με την προσέγγιση του κοσμικού χώρου μέσω της αφαίρεσης.
Δίδαξε γλυπτική ως καθηγητής στην ΑΣΚΤ (1970 – 1991), όπου διετέλεσε και πρύτανης (1984 – 1989). Υπήρξε μέλος, μεταξύ άλλων, του Δ.Σ. και της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της Εθνικής Πινακοθήκης και της Επιτροπής Εικαστικών του ΥΠΠΟ. Υπήρξε επίσης μέλος της Ομάδας Τέχνης Α (1961-1967) και της Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη (1976-1981).
Παρουσίασε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Συμμετείχε σε Πανελλήνιες (1957, 1963, 1965, 1967), στην Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (1965, 1978), στο Σαλόν της Νέας Γλυπτικής στο Παρίσι (1968, 1969), στα Ευρωπάλια (Βέλγιο 1982) κ.α. Πολλά γλυπτά του είναι τοποθετημένα σε δημόσιους χώρους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έργα του βρίσκονται επίσης στην Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης - Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, στη συλλογή της Εθνικής Τραπέζης και σε άλλες ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές.