Γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας το 1930. Φοίτησε αρχικά στην Πάντειο (1948 - 1950) και μετά σπούδασε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1951-1955), ζωγραφική με τον Μόραλη και γλυπτική με τον Γιάννη Παππά. Το 1957, με υποτροφία του ΙΚΥ, έφυγε για το Παρίσι και συνέχισε τις σπουδές του στην École des Beaux-Arts. Έμεινε περίπου έξι χρόνια στη Γαλλία. Όπως και άλλοι Έλληνες καλλιτέχνες της γενιάς του, αναζήτησε το εκφραστικό του ιδίωμα μέσα στο ευρωπαϊκό καλλιτεχνικό περιβάλλον. Η πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθήνα (1962, Ζυγός), έδειχνε μια σαφή στροφή προς την αφαίρεση, η οποία πάντως είχε μικρή διάρκεια.
Στην επόμενη φάση της δουλειάς του, μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα (1963), θα κυριαρχήσουν βαθμιαία τα νεοπαραστατικά στοιχεία και η ανθρώπινη φιγούρα, με έργα ενταγμένα στο πολιτικοποιημένο κλίμα της εποχής, με κριτικές αναφορές στα δεινά του πολέμου, αλλά και στις απειλές της σύγχρονης πραγματικότητας. Από τότε η τέχνη του θα παραμείνει ανθρωποκεντρική, κυρίως ως προς το περιεχόμενο των έργων, το οποίο εκφράζει πάντα έναν προβληματισμό για την ανθρώπινη κατάσταση, παρά τις θεματικές και μορφοπλαστικές εναλλαγές που παρουσιάζει η ζωγραφική του.
Το 1973, με υποτροφία Ford, πήγε στη Νέα Υόρκη, όπου έμεινε ως το 1975 και ταξίδεψε σε Αμερική και Καναδά.
Η ζωγραφική του, μετά τη δεκαετία του 1970, παραπέμπει σε ένα είδος μαγικού ρεαλισμού, με στοιχεία σουρρεαλιστικά ή φανταστικά που συνδυάζονται με εικόνες της πραγματικότητας και αναφορές στην τεχνολογία. Ανάλογα ποιητικά στοιχεία χαρακτηρίζουν και τη γλυπτική ή τις κατασκευές του. Στις πιο ώριμες αναζητήσεις του η λυρική αντιμετώπιση της πραγματικότητας υπακούει σε μια ακριβή σχεδιαστική δομή, συνδυάζοντας τις κατακτήσεις της ποπ-αρτ με την προσωπική γραφή του καλλιτέχνη και με μια ιδιαίτερη έμφαση στη γυναικεία παρουσία.
Ήταν ιδρυτικό μέλος της ομάδας Τομή (1963) και του Συνδέσμου Ελλήνων Καλλιτεχνών (1976).
Παρουσίασε το έργο του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Συμμετείχε στη Γ΄ Μπιενάλε Νέων (Παρίσι 1963), Ζ΄ Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (1965), Μπιενάλε του Sao Paulo (1967), στα Ευρωπάλια (Βέλγιο 1982) και εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 41η Μπιενάλε της Βενετίας (1984, μαζί με το γλύπτη Γ. Γεωργιάδη). Aναδρομικές του εκθέσεις οργανώθηκαν το 1986 (Πινακοθήκη Πιερίδη), 2009-10 (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Ιδρύματος Λ. Μακρή, Τρίκαλα) και 2012 (Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη).
Το 2001, βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το σύνολο του έργου του. Το 2004 δημιούργησε τη μνημειακή σύνθεση Διαστημική Ποίηση για το Σταθμό Χαλανδρίου του αθηναϊκού Μετρό.