Γεννήθηκε το 1915 στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας. Σπούδασε σε ιδιωτικό εργαστήριο και στην ΑΣΚΤ της Αθήνας. Το 1959 εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι, όπου και παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση (Galerie Mouffe, 1962).
Ήδη από τα προπολεμικά χρόνια είχε αρχίσει να απομακρύνεται από τις τρέχουσες τάσεις της παραστατικής τέχνης και της «ελληνικότητας», που κυριαρχούσαν τότε στην Ελλάδα. Πολύ σύντομα στράφηκε προς τον εξπρεσιονισμό και, μετά το 1950, οι αναζητήσεις του τον οδήγησαν στην έρευνα της αφηρημένης τέχνης. Ήταν από τους πρώτους Έλληνες καλλιτέχνες που ασχολήθηκαν συστηματικά με την αφαίρεση και λειτούργησαν ως πρωτοπόροι στον ελληνικό εικαστικό χώρο.
Αρχικά πειραματίζεται με ασπρόμαυρες συνθέσεις και αργότερα υιοθετεί μια τεχνική με μικτά υλικά και μεταλλικό χρώμα, δημιουργώντας ανάγλυφες επιφάνειες, που αναδεικνύουν την ένταση και την υλικότητα των χειρονομιακών επεμβάσεων. Αποφεύγει ωστόσο την αταξία της άμορφης τέχνης, επιλέγοντας μια ελεγχόμενη δομή, η οποία συχνά οδηγεί σε γεωμετρικούς σχηματισμούς. Μάλιστα στις τελευταίες φάσεις της δουλειάς του εφαρμόζει μια απολύτως γεωμετρική γραφή με πολλά στοιχεία από την Οπ Αρτ. Σταθερή πηγή έμπνευσης, σε όλες τις περιόδους του έργου του, είναι η μεταμόρφωση του σύγχρονου κόσμου μέσα από τα επιτεύγματα της τεχνολογίας και ιδίως της κατάκτησης του διαστήματος.
Υπήρξε μέλος της ομάδας Οι Ακραίοι (1949) και της Ομάδας Τέχνης Α (1961).
Πραγματοποίησε περιορισμένο αριθμό ατομικών εκθέσεων, κυρίως στην Ελλάδα και στη Γαλλία, ενώ συμμετείχε σε πολλές Πανελληνίους (1939, 1952, 1957, 1960), και άλλες ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και σε χώρες της Ευρώπης (Γαλλία, Σουηδία, Βέλγιο), καθώς και στην Αμερική (Νέα Υόρκη, Ουάσινγκτον). Το 1959 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo. Το 1981 οργανώθηκε αναδρομική του έκθεση στην Αθήνα (γκαλερί DADA).
Έφυγε από τη ζωή το 1987 στο Παρίσι, αλλά κηδεύτηκε στην Αθήνα.