Γεννήθηκε στον Πύργο της Ανατολικής Ρωμυλίας (Μπουργκάς, Βουλγαρία) το 1925 και εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στη Θεσσαλονίκη το 1934. Ασχολήθηκε αρχικά με τη μουσική, εγκαταλείποντας τις σπουδές του στην ιατρική (1943). Πήρε δίπλωμα βιολιού από το Κρατικό Ωδείο της Θεσσαλονίκης (1951-1952) και συνέχισε στη Μουσική Ακαδημία της Βιέννης (1952-1953). Από το 1954 επέλεξε να αφοσιωθεί στη ζωγραφική. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1970 εργάστηκε κατά διαστήματα σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες (Δυτική και Ανατολική Γερμανία, Ιταλία, Γιουγκοσλαβία...), με υποτροφίες του Ινστιτούτου Γκαίτε, του Ινστιτούτου Dante Alighieri, της D.A.A.D. κ.ά. Μετά το 1973 η μόνιμη κατοικία του ήταν στην Αθήνα.
Στην πρώιμη ζωγραφική του πειραματίζεται με τις αφαιρετικές μορφές και με την ενσωμάτωση υλικών και αντικειμένων διαφόρων προελεύσεων στο εικαστικό έργο. Αυτή η φάση της δουλειάς του παρουσιάστηκε στην πρώτη του ατομική έκθεση (1959, ΧΑΝ Θεσσαλονίκης) και στις αμέσως επόμενες ατομικές του, μέχρι τα μέσα περίπου της δεκαετίας του 1960.
Στο ώριμο έργο του εγκαταλείπει τη συμβατική χρήση του τελάρου και προτείνει μια ανατρεπτική λειτουργία της τέχνης, ακολουθώντας τις διεθνείς πρωτοποριακές τάσεις της εποχής, σε μια νεο-ντανταϊστική κατεύθυνση. Οι εικαστικές του κατασκευές από ευτελή και καταπονημένα υλικά, κυρίως υφάσματα και σπάγγους, αναδεικνύουν τη φθορά του χρόνου και το ρόλο του τυχαίου στην τέχνη. Συχνά η διαμόρφωση των έργων απαιτεί την ενεργό συμμετοχή του θεατή ή τη σωματική παρουσία του ίδιου του καλλιτέχνη. Η έκκληση για επικοινωνία και αμοιβαιότητα φανερώνει μια προσπάθεια ταύτισης της τέχνης με τη ζωή, από τις πιο τολμηρές που έχουν εμφανιστεί στην Ελλάδα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η συνεργασία του με τον αδελφό του, τον συνθέτη Ανέστη Λογοθέτη, σε μουσικο-εικαστικά δρώμενα (1971 και 1982).
Παρουσίασε το έργο του σε ατομικές, ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μεταξύ άλλων συμμετείχε στις διοργανώσεις: Avantgarde Griechenland (Βερολίνο, Φραγκφούρτη, Στουτγκάρδη, 1967-1969), 12η Μπιενάλε του Sao Paulo (1975), 9ο Φεστιβάλ Ζωγραφικής Cagnes-sur-mer (1977), όπου τιμήθηκε με ειδική διάκριση, Avanguardia e Sperimentazione (Μόδενα και Βενετία, 1978), Ευρωπάλια (Βρυξέλλες, 1982) κ.ά.
Η καλλιτεχνική του δραστηριότητα σταμάτησε πρόωρα το 1987, όταν προσβλήθηκε από ανίατη ασθένεια που εξελίχτηκε σε παράλυση. Πριν από το θάνατό του (Αθήνα 1997), το έργο του παρουσιάστηκε σε δύο αναδρομικές εκθέσεις, στη Galerie Satire της Χαϊδελβέργης (1990) και στην Αποθήκη 1 του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης (1994).