Γεννήθηκε στην Ερμούπολη Σύρου το 1898. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στη Σχολή Καλών Τεχνών της Δρέσδης (1921- 1927) με καθηγητές τους Ferdinand Dorsch και Richard Müller. Συνέχισε με ελεύθερες σπουδές στο Παρίσι (1929). Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, εργάστηκε ως καλλιτεχνικός διευθυντής στο Εργοστάσιο Γραφικών Τεχνών «Ασπιώτη – ’Ελκα», στην Κέρκυρα (1930-1933). Το ενδιαφέρον του για τις γραφικές τέχνες διατηρήθηκε και στα επόμενα χρόνια, όπως δείχνει το χαρακτικό του έργο.
Πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στην Γκαλερί Στρατηγοπούλου το 1930. Ασχολήθηκε τόσο με τη ζωγραφική, όσο και με τη χαρακτική. Ήταν μάλιστα ιδρυτικό μέλος της «Ομάδας Ελλήνων Ζωγράφων Χαρακτών» και συμμετείχε στην πρώτη «Πανελλήνια έκθεση ελληνικής πρωτοτύπου χαρακτικής» στην Αθήνα το 1938.
Στη ζωγραφική του παρουσιάζει κυρίως τοπία, με αναφορές άλλοτε στον εξπρεσιονισμό και άλλοτε στον μεταϊμπρεσσιονισμό. Στο πλούσιο χαρακτικό του έργο χρησιμοποίησε κυρίως την τεχνική της χαλκογραφίας, αρχικά στην κλασική ασπρόμαυρη εκδοχή της και αργότερα με χρώμα. Ήταν από τους πρώτους που δούλεψε την έγχρωμη χαλκογραφία στην Ελλάδα, προς το τέλος της δεκαετίας του 50. Η αναπαραστατική δεξιοτεχνία χαρακτηρίζει εξαρχής τα έργα του. Βαθμιαία πάντως υιοθέτησε μια δισδιάστατη απόδοση των θεμάτων, με κάποια εξπρεσιονιστικά και κυβιστικά στοιχεία. Τα τοπία και οι ηθογραφικές σκηνές κυριαρχούν στη θεματολογία του, στην οποία με τον καιρό προστέθηκαν συνθέσεις με γυμνά και νεκρές φύσεις. Ασχολήθηκε επίσης με τη λιθογραφία, την οποία χρησιμοποιούσε συχνά για την εικονογράφηση βιβλίων και εντύπων, καθώς και με τη χάραξη γραμματοσήμων.
Παρουσίασε το έργο του σε ατομικές και ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Παραδειγματικά, πήρε μέρος στις εκθέσεις “16 Artistes Hellenes”, στη Βουλγαρία (1954), “Contemporary Greek Artists” στο Ισραήλ (1962), “Art Hellenique Contemporain”στην Ελβετία (1967), “Gravures Grecques” στο Καμερούν (1980) κ.α. Συμμετείχε ακόμα στη Μπιενάλε της Βενετίας (1934, 1940), στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (1963) όπου και βραβεύτηκε, στη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού (1937), σε πολλές Πανελλήνιες (βραβείο στην Πανελλήνια έκθεση του 1938) κ.α. Το 1962 τιμήθηκε με το αργυρό μετάλλιο της πόλης του Παρισιού.
Έργα του υπάρχουν στην Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, στις Δημοτικές Πινακοθήκες της Αθήνας, του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης, της Ρόδου, στις συλλογές της Εθνικής Τραπέζης, της Alpha Bank και σε πολλά μουσεία της Ελλάδας και του εξωτερικού.