Γεννήθηκε το 1932 στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στο εργαστήριο του Κώστα Ηλιάδη (1952-1958) και στη συνέχεια δίδαξε η ίδια για ένα διάστημα, ως βοηθός του. Τα ταξίδια της σε πολλά μέρη του κόσμου συνέβαλαν στην καλλιτεχνική της διαμόρφωση.
Το 1960 παρουσίασε την πρώτη ατομική της έκθεση στην Αθήνα (Νέες Μορφές). Τα αμέσως επόμενα χρόνια η ζωγραφική της εξελίχθηκε από την παραστατικότητα προς την αφαίρεση, διατηρώντας πάντως τα αρχικά χαρακτηριστικά της, την εξπρεσιονιστική διάθεση και την επιμονή στην οργάνωση της εικαστικής γραφής. Μια αποφασιστική στροφή στη δουλειά της σημειώνεται κατά το τέλος της δεκαετίας του 1960, όταν απομακρύνεται βαθμιαία από τη ζωγραφική του τελάρου και οδηγείται σε τρισδιάστατες κατασκευές και περιβάλλοντα.
Κατά τα μέσα της δεκαετίας του 1970 αρχίζει να την απασχολεί ευρύτερα το θέμα της επικοινωνίας, ενώ παράλληλα εξοικειώνεται με τη γλώσσα των μαθηματικών και την τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών, ακολουθώντας μια τάση ελάχιστα διαδεδομένη στην Ελλάδα εκείνης της εποχής. Επεξεργάζεται τις συνθέσεις της (Σειραϊκές Δομές) με βάση το δυαδικό σύστημα και την ακολουθία Fibonacci. Τα θέματά της αποκτούν όλο και πιο σύνθετο χαρακτήρα, αλλά τα ορθολογιστικά – εννοιολογικά στοιχεία δεν επισκιάζουν ποτέ τη βαθύτερη λυρική ευαισθησία που χαρακτηρίζει το σύνολο της καλλιτεχνικής της έκφρασης. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 η ποιητική διάσταση του έργου της ενισχύεται με αναφορές στο κείμενο της Οδύσσειας και σε αρχαίους μύθους (Ιστία, Στήλες, Αργοναύτες...). Οι πολυεπίπεδες πνευματικές αναζητήσεις της συνδυάζονται πάντα με μορφές αισθητικά ολοκληρωμένες, ανεξάρτητα από τα τεχνικά μέσα που χρησιμοποιεί.
Ήταν μέλος της ομάδας Διαδικασίες-Συστήματα του Εμμανουήλ Μαυρομάτη. Πραγματοποίησε 12 ατομικές εκθέσεις εν ζωή στην Ελλάδα, τις περισσότερες σε συνεργασία με τη γκαλερί Δεσμός. Συμμετείχε σε 6 Πανελλήνιες εκθέσεις (1957-1987) και σε πολλές ομαδικές, καθώς και σε διεθνείς διοργανώσεις, όπως η Μπιενάλε Νέων του Παρισιού (1961), η Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (1967), τα Ευρωπάλια (Βρυξέλλες, 1982), η Μπιενάλε του Sao Paulo (1987), κ.ά.
Πέθανε στην Αθήνα το 1996. Η τελευταία της ατομική της έκθεση παρουσιάστηκε λίγο μετά το θάνατό της (Αθήνα, Σπίτι της Κύπρου, 1996). Το 2008 οργανώθηκε στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Αθήνα, μεγάλη αναδρομική έκθεση του έργου της και εκδόθηκε αναλυτικός καταλόγος-μονογραφία.