Τούγιας Γιώργος (1922 - 1994)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1922. Σπούδασε πρώτα Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες (1940-1945) και μετά ζωγραφική και χαρακτική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1946-1950). Συνέχισε στην παρισινή Ecole des Beaux-Arts, όπου μελέτησε την τεχνική της νωπογραφίας και ζωγραφική μεγάλων επιφανειών (1951-1953). Πήρε τη γαλλική υπηκοότητα το 1958, επιλέγοντας να μείνει μόνιμα και να εργαστεί στο Παρίσι. Μετά το 1968 επέστρεφε όλο και συχνότερα στην Ελλάδα, όπου τελικά εγκαταστάθηκε, διατηρώντας πάντως στενή σχέση με τη Γαλλία.
Κατά τις δεκαετίες του ’50 και του ’60, η ζωγραφική του είχε στραφεί προς τις αφαιρετικές χειρονομιακές φόρμες που επικρατούσαν τότε στο Παρίσι. Εγκατέλειψε αυτό το ιδίωμα, όταν χρειάστηκε να σχολιάσει καθαρότερα την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, κυρίως μετά την εμφάνιση της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ελλάδα (1967). Τότε κατέφυγε σε μια ευανάγνωστη σκληρή γραφή που απέδιδε τη ζοφερή εικόνα της σύγχρονης κοινωνίας με ρεαλιστικά ή κονστρουκτιβιστικά στοιχεία και περιορισμένο χρώμα. Με αυτά τα έργα εμφανίστηκε στην Ελλάδα, στην πρώτη ατομική του έκθεση (1970, Άστορ).
Τα επόμενα χρόνια το έργο του απέκτησε μια σαφέστερα εννοιολογική διάσταση, με τη δημιουργία κατασκευών και εγκαταστάσεων, που του επέτρεπαν να εκφράσει με σύνθετο τρόπο, εικαστικά και λεκτικά, την άποψή του για την τέχνη και την πολιτική. Αυτό επιχείρησε με τις τρεις ακόλουθες εκθέσεις του: Αγωγοί (1973), Αντιμύθος (1974) και Κραυγές και Συστήματα (1978). Τα προβλήματα που θίγει, τόσο με την τέχνη του όσο και με τον θεωρητικό του λόγο, αναφέρονται στην αλλοτρίωση που επιφέρει ο τεχνολογικός πολιτισμός, στα δεινά του πολιτικού αυταρχισμού και στην αδιέξοδη αναζήτηση μιας πολιτισμικής ταυτότητας.
Δεν έκανε πολλές ατομικές εκθέσεις, αλλά συμμετείχε σε σημαντικές ομαδικές και διεθνείς διοργανώσεις, σε πολλά παρισινά Salons, στην Avanguardia e Sperimentazione (Μόντενα και Βενετία, 1978), στην Μπιενάλε Χαρακτικής της Λιουμπλιάνα (από το 1973 έως το 1979) και στην Μπιενάλε του Sao Paulo (1963).
Επίσης έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα στον Τύπο.
Πέθανε στη Θεσσαλονίκη το 1994. Ένα χρόνο αργότερα η γκαλερί Δεσμός, με την οποία συνεργαζόταν, παρουσίασε το έργο του στην Art Athina του 1995. Μέρος της δουλειάς του παρουσιάστηκε επίσης το 1999 στην έκθεση «Επιλογές από το Δεσμό, Π+Π=Δ» στο Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ.