Γεννήθηκε στην Αθήνα από Κύπριους γονείς. Αρχικά σπούδασε οικονομικές και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Το 1973 πήγε στο Παρίσι όπου έζησε για αρκετά χρόνια, κάνοντας σπουδές στην Ιστορία και Κοινωνιολογία της Τέχνης. Η διδακτορική της διατριβή, την οποία υποστήριξε το 1981 στην Ecole des Hautes Etudes, είχε ως βασικό θέμα το σουρεαλισμό.
Έχει διδάξει Ιστορία της Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (1982-85). Από το 1985 δίδαξε πρώτα στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και μετά στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Σήμερα είναι ομότιμη καθηγήτρια της ΑΣΚΤ. Από το 1992 συμμετέχει στο πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών Ιστορίας της Τέχνης της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Είναι συνεργάτης του Κέντρου Κοινωνιολογικών Σπουδών για την Επικαιρότητα της Σορβόννης (CEAS), μέλος της Ελληνικής και Διεθνούς Εταιρείας Συγκριτικής Γραμματολογίας, μέλος του Συνδέσμου Επιστημόνων για την Προώθηση της Κοινωνιολογικής Έρευνας της École des Hautes Etudes en sciences sociales, και μέλος της AICA Hellas. Από το 2012 βρίσκεται στην Κύπρο ως επισκέπτρια καθηγήτρια ιστορίας της τέχνης στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου και συντονίστρια της Διεθνούς Συμβουλευτικής Επιτροπής για τη λειτουργία της Σχολής Καλών Τεχνών.
Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά, ενώ κείμενά της υπάρχουν σε πολλούς καταλόγους εκθέσεων και μονογραφίες. Έχουν εκδοθεί βιβλία της για την τέχνη των αρχών του 20ού αιώνα, μεταξύ των οποίων (ενδεικτικά): Ο Υπερρεαλισμός στη Νεοελληνική Τέχνη (1984), Ο Τζιόρτζιο ντε Κίρικο και η σουρεαλιστική επανάσταση (1987), Απόγειο και κρίση της πρωτοποριακής ιδεολογίας (1992), κ.ά., καθώς και η νουβέλα Ημερολόγιο θεραπείας (1997). Έχει επιμεληθεί εκδόσεις, καθώς και εκθέσεις καλλιτεχνών, ατομικές και ομαδικές, ειδικότερα με αναφορά στην Κύπρο.